অৰুণোদয়ৰ বাট বিচাৰি,

উত্তৰ-পূবৰ অন্তিম পূবলৈ

দিন দুই ৷৷ দিনাংক ১১.৪.২০১৫

১৮. খুপাত অৱতৰণ

টিডিং, মমপানী, নাৰা৷ অথনিতে লোহিত ব্ৰীজত ভাত খাইছিলোঁ৷ ৰঙাচাহ একোকাপ খোৱাৰ ইচ্ছা কৰি অৰুণদাই পেটেলক কেতিয়াবাতে কৈছিল, বাটত হোটেল পালে ৰ’বলৈ৷ পিছে মিছা৷ ইমান পৰে আহি আহি পাবৰেই হ’ল খুপা৷ এখনো হোটেল যদি ভাগ্যত মিলিলেহেঁতেন! চাহ দোকান বুলি ভাবি ক’ৰবাত ক’ৰবাত পেটেলে হৰ্ণ বজাই দৃষ্টি আকৰ্ষণ নকৰা নহয়৷ পিছে ক’তা? হোটেল হ’লেহে সেয়া! গতিকে চাহৰ আশা পূৰ্ণ নহ’ল৷

হায়ুলিয়াং পাবলৈ ৫কিল’মিটাৰমান থাকোঁতে উপপথ এটাৰে গাড়ীয়ে বাঁওফালে টাৰ্ণ ল’লে৷ লোহিতখন তলত থাকি গ’ল৷ আমি ওপৰলৈ উঠি গ’লোঁ৷ মূল পথটো গুচি গ’ল ৱালঙলৈ৷ তিনিআলিৰ পৰা কেই কিল’মিটাৰমান মাত্ৰ৷ অলপ পিছতে পালোঁগৈ খুপা৷ এয়াই খুপা৷ ভালেমান দিনৰ পৰা এই নামটো জপ কৰি থকা হৈছিল৷ খুপা, খুপা, খুপা৷ সোঁশৰীৰে উপস্থিত হ’লোঁহি এতিয়া৷ ইমান দিনে ইয়াৰে স্বপ্ন দেখি আছিলোঁ বুলিব পাৰি৷ এতিয়া বাস্তৱত পাই গ’লোঁ৷ লগে লগে প্ৰশ্ন এটাও জাগি উঠিল৷ কেনেকৈনো পালে এই নামটো বাৰু? খুপা! আকাশৰ পিনে চালোঁ৷ খুপাৰ আকাশ বৰ বিশাল নহয়৷ জোঙা পৰ্বতে দিগন্তৰ সীমাৰেখাক সীমিত-সংকুচিত কৰি ৰাখিছে৷ দিগন্ত বুলিবলৈ নায়েই আচলতে৷ যেন কোনোবা নাৰীৰ মূৰৰ ওপৰৰ এটা খোপাহে! কাল্পনিক খোপা আৰু বাস্তৱিক খুপাৰ মাজত পাৰ্থক্য থাকিব পাৰে দেই, নাজানো৷

খুপা পাই কিন্তু হেলিপেডত অৱতৰণ কৰা যেনেই অনুভৱ হ’ল নিজৰে৷ পুৱাৰে পৰা ১১ঘণ্টা ধৰি পাহাৰে পাহাৰে ২৩৫কিল’মিটাৰ জোৰা দীঘলীয়া দূৰত্ব অতিক্রম কৰি অহাৰ পিছত চকুৰ আগত এতিয়া সম্পূৰ্ণ এখন বেলেগ ছবি৷ চাৰিওফালে সুউচ্চ পাহাৰ৷ মাজত ক্ষুদ্ৰ, মৰমলগা ঠাইখন৷ যেন এটা হেলিপেডহে! সেয়েহে অৱতৰণ কৰা ধৰণৰ অনুভূতি হ’ল৷ ইফালে পৰ্বতৰ ওপৰত তেতিয়াও ঠায়ে ঠায়ে জমি আছে শুভ্ৰ বৰফ৷ আইছকেপ্‌ড মাউণ্টেইন৷ বৰফৰ টুপী পিন্ধি পৰ্বতে মোলৈ চা চাকৈ আছে! শীতলতাও বৃদ্ধি কৰিছে৷

খুপা পাওঁতে আমাৰ সন্ধিয়া ৫.০০ বাজিছিল৷ সহজবোধ্য আছিল যে চৌপাশ ওখ পাহাৰে ঘেৰি ৰখা হেতুকে সোনকালেই ইয়াত আন্ধাৰ নামিব৷ পাতলীয়া বৰষুণ এজাক আৰম্ভ হৈ গৈছিলেই ইতিমধ্যে৷ প্ৰকৃতিৰ বুকুত সন্ধিয়াৰ আগ মুহূৰ্তৰ ছাঁ-পোহৰৰ খেলাখন চলিব লাগিছে৷ কাণে-মূৰে ঠাণ্ডাটোৱেও বেজীয়ে বিন্ধাৰ দৰে খুন্দিয়াই আছেহি৷ সাতে সোতৰই মিলি পৰিৱেশটো কিবা ভৌতিক ভৌতিক যেনেই লাগি গৈছিল৷ এই খুপাতে বসতি মোৰ একালৰ সহপাঠী বন্ধু ধৰ্মেনৰ৷ অৰুণাচল চৰকাৰৰ হাইড্ৰ’ পাৱাৰ ডেভেলপমেণ্ট বিভাগৰ ইলেক্ট্র’-মেকানিকেল সংমণ্ডলৰ সহকাৰী অভিযন্তাৰ চাকৰি৷ ত্ৰাণকৰ্তাৰ নামত সিয়েই একমাত্ৰ ভৰসা এতিয়া৷ অৱশ্যে বতৰৰ বতৰাক লৈ আগধৰিয়েই সি কেইবাদিনো মোক কেইবাষাৰো সাৱধান-বাণী শুনাই থৈছিল৷ মইহে পেংলাই কৰি তাৰ চিৰিয়াচ কথাটোও পাতল ভাবত লৈ উৰাই দিছিলোঁ৷ আৰু এতিয়া, মুখৰ আগত জীয়া সত্য! ইমান পৰে সন্মুখীন হোৱা বৰষুণজাক, চেঁচা বতাহখিনি আৰু মেঘাচ্ছন্ন আকাশখনৰ ৰূপটো চাই পিছৰ সময়খিনিলৈ শংকাই উপজিল৷ পামগৈনে বাৰু হেঁপাহৰ ৱালং, কিবিথো, ডং! তাৰ কথামতে ঘটিবলৈ হ’লে হ’লেই আৰু!

ভ্ৰমণলৈ অহাৰ আগতে ইণ্টাৰনেট যোগে ঘৰতে এফালৰ পৰা আৰম্ভ কৰি নামচাই, চৌখাম, তেজু, হায়ুলিয়াং, ৱালং, ডঙৰ এডভান্স একু-ৱেদাৰ ৰিপ’ৰ্ট অধ্যয়ন কৰি লৈছিলোঁ ১১এপ্ৰিল তাৰিখৰ পৰা ১৭এপ্ৰিল তাৰিখলৈ৷ বৰষুণৰ আগজাননী দেখা পাই মনটো তেতিয়াই অলপমান সেমেকিছিলেও৷ হ’লেও যাত্ৰা বাতিল কৰাৰ প্ৰশ্নই নাই৷ ইমান আশাভৰা ট্ৰিপ এটা! সেয়েহে ‘বৰষুণ হ’লেও হ’ব যাঃ’ বুলি আহি গ’লোঁ৷ দলৰ সদস্যসকলৰ প্ৰত্যেককে বেগত ছাতি একোখনকৈ ভৰাই ল’বলৈ কৈছিলোঁ৷ অনাও হৈছে তেনেকৈ৷ পাচলি নাথাকিলেও বেগত অন্ততঃ ছাতি আৰু টৰ্চ লাইট একোটাহঁত আছে৷ আৰু তেনেকৈয়ে আহি আহি এয়া সোমালোঁহি খুপা৷ আৰু এতিয়া চিপ্‌চিপীয়া বৰষুণৰ লগতে ফেৰ্‌ফেৰীয়া পাহাৰী বতাহৰ যুগলবন্দীয়ে আমাক স্বাগতম জনাইছে হেঁপাহৰ খুপালৈ! সকলো ঈশ্বৰৰ ইচ্ছা৷ আমাৰ তাত কৰিবলৈ একো নাই৷ আমি কৰিব পাৰোঁ মাথো প্ৰাৰ্থনা৷

পূৰ্বতে কথা পাতি থোৱা মতেই ধৰ্মেনৰ কোৱাৰ্টাৰতে আমাক ৰখাৰ পৰিকল্পনা৷ ইফালে বিশেষ দৰকাৰত সি গ’লগৈ ৰাজধানী, সুদূৰ ইটানগৰলৈ৷ মুহূৰ্ততে হিচাপ কৰি উলিয়াব নোৱাৰা এটা দূৰত্বলৈ৷ ‘মে’ ৰহুঁ য়া না ৰহুঁ, তুমহাৰা ৰহনেকা ইন্তেজাম হ’ জায়েগা’ বুলি সেয়েহে সি আগতেই শুনাই থৈছিল! বুজি পালোঁ এতিয়া৷ আহোঁতে ভৈয়ামৰ পৰাই শাক-পাচলি অলপ কিনি ল’বলৈকো সকীয়াইছিল৷ আজি পুৱাও দুনাই সেই কথা মনত পেলাই দিছিল৷ কাৰণ খুপাই নহয়, আমি যাবলগীয়া আন আন ঠাইবোৰতো বিচৰা ধৰণে খোৱাবস্তু, বিশেষকৈ পাচলি পোৱা নাযাব৷ তাৰ কথাৰ সত্যতা বুজি পাবলৈ সৰহ দেৰি নালাগিল৷ নিজৰ উদাসীনতাৰ প্ৰতি স্বাভাৱিকতে আচল ধিক্কাৰ উপজিল তেতিয়াহে৷ ইমান ৰিস্ক লোৱাৰ কি দৰকাৰ আছিল? পিছে এতিয়া পস্তায়ো কোনো লাভ নাই৷ টীম মাৰ্ক’ পল’ৰ কথা-কাণ্ডইযে তেনেকুৱা! ‘আৰে, য’ হ’গা দেখা যায়েগা’ টাইপৰ৷ অনিলদাৰতো জিভাৰ আগতেই থাকে সেই বিশেষ ডায়লগটো৷ ‘য’ হ’গা দেখা যায়েগা’৷ আৰু তেনে মনোভাব লৈয়ে অৱতৰণ কৰিলোঁহি খুপাত৷ এতিয়া প্ৰথম কাম হ'ব বন্ধুৰ বাংলোটোৰ সন্ধান উলিওৱা৷

পৰৱৰ্তী খণ্ড :

১৯. বন্ধুৰ বাংলোত