সাহিত্য সভাই দিয়া আনন্দ...

নীল বটাখ্যালক্ষিত গ্ৰাম্যাস্তৰ প্ৰসাদাৎ৷ অৰ্থাৎ, নীলা বটগছেৰে আবৃত্ত গাঁও কলীয়াবড়৷ শিৱই হেনো কলীয়া বৃক্ষ ৰূপে জনম ধৰি কলীয়াবড় নামটো প্ৰচাৰ কৰিছিল৷ দ্বাৰকাৰ পৰা আহি শ্ৰীকৃষ্ণই কুণ্ডিল কুঁৱৰী ৰুক্মিণীক পলুৱাই নিয়াৰ পথত এজোপা বৰগছৰ তলত জিৰাইছিল হেনো৷ কলীয়া কানায়ে জিৰোৱা বাবে এই ঠাইখনৰ নাম কলীয়াবড়, এতিয়া ‘কলিয়াবৰ’৷ বিহুনামতো গায়… ধনশিৰি পাৰেহৈ ঢপলিয়াই আহিলোঁ, জিৰালোঁহি কলিয়াবৰত…

অতীতত চন্দা মাছেৰে হেনো ভৰি আছিল পথাৰখন৷ চন্দা মাছবোৰ হেনো মৌৰ দৰে মিঠা সোৱাদযুক্ত আছিল৷ সেয়ে নামটো ‘মৌচন্দা পথাৰ’৷

প্ৰথম অসমীয়া ছপা গ্ৰন্থ ধৰ্মপুস্তক (১৮১৩চন)৷ আমেৰিকান বেপ্তিষ্ট মিশ্যনেৰীৰ তৎপৰতাত শ্ৰীৰামপুৰ প্ৰেছত ছপোৱা অসমীয়া বাইবেলখনৰ অনুবাদকজন আছিল আত্মাৰাম শৰ্মা৷ জন্মস্থান কলিয়াবৰ, নগাঁও৷ তেখেতৰ স্মৃতিতে ‘পণ্ডিত আত্মাৰাম শৰ্মা সমন্বয় ক্ষেত্ৰ’৷

১৯৪৮চনৰ লণ্ডন অলিম্পিকত যোগদান কৰা ভাৰতীয় ফুটবল দলৰ অধিনায়ক আছিল ডক্টৰ টলিমেৰেন আও৷ তেখেতৰ সোঁৱৰণত জখলাবন্ধাৰ নাগশংকৰত নিৰ্মিত ‘ডক্টৰ টি. আও ষ্টেডিয়াম’, য’ত এইবেলি অনুষ্ঠিত হ’ল উদ্বোধনী অনুষ্ঠান, সাহিত্য সভাৰ ইতিহাসত প্ৰথমবাৰৰ বাবে৷

অসম সাহিত্য সভাৰ অধিৱেশন আহিলেই এনেকুৱা দুই-চাৰিটা কথা শিকাৰ, জনাৰ, ৰিভাইজ কৰাৰ সুযোগ পাওঁ৷ কিবা এটা ভাল লাগি যায়৷

চিৰ চেনেহী মোৰ ভাষা জননীৰ দৰবাৰত সোঁশৰীৰে উপস্থিত হ’বগৈ পাৰিলেতো আৰু ক’বই নালাগে!