শদিয়ালৈ গ’লোঁ, দীঘল দলং চালোঁ (৮)

১৫ মিনিটো নালাগিল৷ মিহি, নতুন ২ লেন ৰাজমাৰ্গেৰে সাউতকৈ জিৰ’ পইণ্ট পালোঁগৈ৷ আমাক নমাই গাড়ীখন প্ৰধান মন্ত্ৰী মহোদয় কালি মণ্ডপলৈ নামি যোৱা ঠেক বাটটোৰে গ’লগৈ৷ সভাস্থলীলৈ যাব পৰা চাৰিটা পথৰ এটা তেখেতৰ বাবে আছুতীয়াকৈ সজা হৈছিল৷ আন দুটা পথ ক্রমে ভি.ভি.আই.পি. আৰু ভি.আই.পি.ৰ বাবে ৰখা হৈছিল৷ বাকী থকাটো পাব্লিক ৰ’ড৷ এই জনতা পথটোৰ আগেৰেই আমি মূল ৰাস্তালৈ উঠি আহিলোঁ৷ পুলিচ-চুলিচ কেনিও দেখা নাই যেনিবা৷ পৰিৱেশটো ঠিক যেন ভগা সবাহৰ পাছৰ সময়খিনিৰ দৰে৷ ৰাস্তাৰ দাঁতিত অ’ত-ত’ত পোনপ্ৰথমেই দৃষ্টিগোচৰ হ’ল খাই দলিয়াই দিয়া পানীৰ খালী বটল আৰু চিপ্‌চ-ভুজিয়াৰ পেকেট৷ পৰিষ্কাৰ ভাৰত অভিযানে স্বভাৱ সলাব নোৱাৰা আমাৰ পৰিচিত ছবি এখন৷ ভাবিলোঁ, দলঙৰ গুৰি পোৱাৰ আগতেই সুবিধাজনক ঠাই চাই সৰুপানী চুই লোৱা উচিত৷ নহ’লে ওপৰত স্বাভাৱিকতে সুবিধাকণ নোলাব৷

ভাৰতবৰ্ষই স্বাধীনতা লভাৰ সুদীৰ্ঘ ৭০টা বৰ্ষ হওঁ হওঁ হওঁতে পোৱা, অসম তথা উত্তৰ-পূৰ্বাঞ্চলবাসীৰ অতি আকাংক্ষিত, দেশৰ ভিতৰতে প্ৰথম তথা এচিয়া মহাদেশৰ ভিতৰত দ্বিতীয় দীৰ্ঘতম হিচাপে স্বীকৃতিপ্ৰাপ্ত দলংখন এতিয়া আমাৰ হস্তস্পৰ্শৰ পৰা মাথো মিটাৰচেৰেক নিলগত৷ কাজেই সকলো প্ৰকাৰে প্ৰস্তুত আৰু সষ্টম হৈ লোৱাটোৱেই হ’ব বুদ্ধিমানৰ কাম৷ সোঁফালে দেখা গাঁওখনৰ ফালে দপ্‌দপাই নামি গ’লোঁ বৰগোহাঁই আৰু মই৷ মহাসেতুৱে কাষৰ-পাজৰৰ মানুহবোৰৰ জীৱনলৈ পৰিৱৰ্তন আনিব লাগিব৷ দলংখনক আকৰ্ষণীয় পৰ্যটন স্থল হিচাপে কেনেকৈ ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰি অঞ্চলটোৰ জনসাধাৰণে ইমান দিনে নিশ্চয় চিন্তা নকৰাকৈ থকা নাই৷ আগুৱাই গৈ থাকোঁতেই ঘপহকৈ প্ৰশ্ন এটা মনলৈ আহিল৷ মোৰ ঘৰ ইয়াত হোৱা হ’লে কি কৰিলোঁহেঁতেন? চাইকেল কেইখনমান যোগাৰ কৰি থ’লোঁহেঁতেন৷ দলং চাবলৈ অহা মানুহৰ বাবে নিৰ্দিষ্ট ভাড়াৰ বিনিময়ত চাইকেল মাৰি ইপাৰ-সিপাৰ ফুৰি অহাৰ সুবিধা ৰাখিলোঁহেঁতেন, আজিৰ তাৰিখৰ পৰাই৷ ঘূৰি আহি পোৱাৰ লগে লগে খাদ্যৰো সুব্যৱস্থা কৰিলোঁহেঁতেন৷ এনেকুৱা অনেক ন-ন সুযোগ আৰু সৃষ্টিশীল বৃত্তি ইয়াৰ মানুহে দলংখনক ভৰসা কৰি উদ্ভাৱন কৰি ল'ব পাৰে, যিহেতু স্বপ্নৰ দলং এতিয়া হৈ গ'ল৷

ধলা-শদিয়া দলং নিৰ্মাণ সন্দৰ্ভত কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰক দাবী জনোৱা হৈছিল আজিৰ পৰা ১৪ বছৰৰ পূৰ্বে৷ চৌদিশে কৌতূহলী দৃষ্টিপাত কৰি থাকোঁতেই ইয়াৰ আঁৰৰ দুই ব্যক্তিৰ চেহেৰা মনলৈ আহিল৷ এই দলং তেওঁলোকৰ সপোন আৰু আশাশুধীয়া প্ৰচেষ্টাৰে বাস্তৱ ৰূপ বুলি সংবাদ মাধ্যমত ইতিমধ্যে চৰ্চা হৈছে৷ ব্যক্তি দুগৰাকী হ'ল এসময়ৰ লোকসভাৰ সাংসদ, অসম গণ পৰিষদ (অগপ)ৰ অন্যতম শীৰ্ষ নেতা তথা সদৌ অসম ছাত্ৰ সন্থা (আছু)ৰ এসময়ৰ আগশাৰীৰ নেতা ডক্টৰ অৰুণ শৰ্মা আৰু আছুৰে এসময়ৰ শীৰ্ষ নেতা, প্ৰাক্তন অগপ নেতা, শদিয়াৰ প্ৰাক্তন বিধায়ক, প্ৰাক্তন মন্ত্ৰী তথা বৰ্তমানৰ ভাৰতীয় জনতা পাৰ্টী (বিজেপি)ৰ নেতা জগদীশ ভূঞা৷ জানিব পৰামতে শ্ৰী ভূঞাই শদিয়া আৰু ধলা সংযোগী দলং এখনৰ নিৰ্মাণ-চিন্তা তথা পৰিকল্পনাৰ কথা তদানীন্তন অগপ সাংসদ ডক্টৰ শৰ্মাক জনাইছিল বিগত ২০০৩ চনতেই৷ সেই বছৰৰে ২৯ মে’ত তেতিয়াৰ ড’নাৰ মন্ত্ৰী চন্দ্ৰশেখৰ প্ৰসাদ ঠাকুৰক সাক্ষাৎ কৰি দলং নিৰ্মাণৰ আৰ্জিসহ যৌথ স্বাক্ষৰেৰে এন.ডি.এ. চৰকাৰলৈ এখন স্মাৰক-পত্ৰ প্ৰদান কৰিছিল৷ শ্ৰী ভূঞাই অৰুণাচল প্ৰদেশৰ সেই সময়ৰ মুখ্য মন্ত্ৰী মুকুট মিথিকো উদ্দেশ্য সম্বন্ধে অৱগত কৰিছিল৷ বিষয়টোৰ গুৰুত্ব উপলব্ধি কৰি শ্ৰী মিথিয়ে উক্ত বৰ্ষৰে ২৪ জুনত তদকালীন প্ৰধান মন্ত্ৰী অটল বিহাৰী বাজপেয়ীলৈ এখন পত্ৰ প্ৰেৰণ কৰে৷ সামৰিক কৌশলগত কাৰণত দলংখনৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ উল্লেখেৰে ইয়াৰ নিৰ্মাণৰ ক্ষেত্ৰত ইতিবাচক ব্যৱস্থা গ্ৰহণ কৰিবৰ বাবে উক্ত চিঠিত অনুৰোধ জনোৱা হৈছিল৷ ডক্টৰ শৰ্মাই দলংখনৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ কথা বিভিন্ন মঞ্চত ৰাজহুৱাকৈ তুলি ধৰাৰ উপৰি বিভাগীয় যোগাযোগো ক্ষিপ্ৰ কৰি তুলিছিল৷ উভয়ৰে প্ৰচেষ্টাৰ প্ৰতি যোগাত্মক সঁহাৰি জনাই ২৯ জুলাইত তেতিয়াৰ কেন্দ্ৰীয় পথ পৰিৱহণ আৰু ৰাষ্ট্ৰীয় ঘাইপথ দপ্তৰৰ মন্ত্ৰী মেজৰ জেনেৰেল ভুবন চন্দ্ৰ খাণ্ডুৰীয়ে সাংসদ শৰ্মালৈ এন.এইচ.১২০২৭/৩২/২০০৩ এ.এছ./এন.এইচ.১০ নম্বৰৰ পত্ৰ প্ৰেৰণ কৰি তেওঁলোকৰ অনুৰোধ কেন্দ্ৰই গুৰুত্বসহকাৰে লোৱা বুলি মন্তব্য কৰিছিল৷ আনফালে শ্ৰী খাণ্ডুৰীকো ডক্টৰ শৰ্মাই পূৰ্বতে এখন স্মাৰক-পত্ৰ প্ৰদান কৰিছিল৷ দলংখন নিৰ্মাণৰ সন্দৰ্ভত সাংসদজনে লোকসভাত প্ৰশ্নও উত্থাপন কৰিছিল৷ ইয়াৰ পাছত ২০০৩ চনৰ ১৪ আগষ্টৰ দিনটোক অন্তিম তিথি হিচাপে লৈ চৰকাৰে নিৰ্মাণ কাৰ্যৰ বাবে নিবিদাৰ আহ্বান কৰে৷