কবিতাৰ মাজত কটাম

বছৰৰ অন্তিম সময়

ছয় ছয় তেৰাঙৰ ‘প্ৰেমাঞ্জলি’ৰ পৰা নীলাম্বৰ ৰংপিৰ ‘ৰূকাছেন’লৈকে, ডিফুৰ ৫৯গৰাকী কবিৰ ভালেসংখ্যক কবিতাক সামৰি এক সুদীৰ্ঘ আলোচনামূলক লেখা স্থানীয় বাতৰি কাকত ‘দৈনিক পাহাৰীদূত’ৰ পাতত ‘ডিফুৰ কবিতা’ শিৰোনামেৰে ধাৰাবাহিকভাৱে ২০০৮চনৰ জুলাইৰ পৰা ছেপ্টেম্বৰ মাহ পৰ্যন্ত লিখি থৈ গৈছিল প্ৰয়াত সাহিত্যিক বসন্ত দাস দাদাই৷ বহুমূলীয়া সেই আলোচনাখিনিৰ লগতে প্ৰতিগৰাকী কবিৰে আলোচিত মুখ্য কবিতা এটিকৈ সংযোজন কৰি কিতাপ আকাৰে প্ৰকাশ কৰিবলৈ উদ্যোগ লৈছে ডিফু সাহিত্য সভাই৷ প্ৰয়াত দাদাৰ সন্মানাৰ্থে উক্ত কৰ্মযজ্ঞত সোমাই পৰাৰ সূত্ৰে বছৰৰ শেষছোৱা কবিতাৰ মাজত সোমাই থকাৰ সুযোগ এটা হাতলৈ আহিছে৷ সেয়েহে ২০১৪ৰ অন্তিম সময়খিনি মই বিভিন্নজন কবিৰ বিভিন্ন ভাবব্যঞ্জক কবিতাৰ মাজত কটাম৷ নিজে কবি নহওঁ গতিকে তাৰ মাজৰে কোনোবাটো কবিতাৰ পংক্তিৰে পুৰণি বছৰটোক বিদায় জনাম৷ নতুন বছৰটোকো আদৰিম তাৰে কোনো কবিতাৰ পংক্তিৰে৷ এইবাৰ মোৰ ‘থাৰ্টি ফাৰ্ষ্ট’ৰ ৰূপৰেখা এনেকুৱাই৷ আপোনাৰ কেনে?

আনহাতে, নতুন বছৰৰ পহিলা তাৰিখৰ প্ৰথম কামটো হ’ব পে’জমেকাৰত নতুন ফাইল এটা খোলা, য’ত মনৰ আংবাং ভাবনাসমূহক যেতিয়াই মন যায় তেতিয়াই চে'ভ কৰি ৰখা হয় কম্পিউটাৰৰ মনিটৰত দেখা আখৰৰ ৰূপত৷

প্ৰাপ্তি-অপ্ৰাপ্তিৰ মিশ্ৰণেই জীৱন৷ গতিকে কি পালোঁ, কি নাপালোঁ তাৰ হিচাপ কৰি নাথাকোঁ৷ জীৱন কিম্বা সময়ে যি ফালেই লৈ যাব বিচাৰে, সেইফালেই মেলি দিম মোৰ পানচৈ৷ প্ৰতিটো মুহূৰ্ততে শান্তি, সম্প্ৰীতি, প্ৰগতি আৰু আনন্দৰ সন্ধান কৰিম৷ উদ্‌যাপন কৰিম এক 'বিন্দাচ' জীৱন, য'ত বিগত দিনবোৰৰ দৰেই সদায় হৈ ৰ'ম 'নিজেই নিজৰ বচ'৷

ভৱতু সব্ব মংগলম৷ কামনা কৰিছোঁ, ইংৰাজী নতুন বছৰটি ‘অকব’ পৰিয়ালটিৰ সকলোজনৰ বাবে মংগলময় হওক৷