৩.০ দুশ্চিন্তা… সপোন পূৰণ নোহোৱাৰ

সমুদ্ৰপৃষ্ঠৰ পৰা ৰ’য়িঙৰ উচ্চতা ৩৯০ মিটাৰ ৷ ৰ’য়িঙৰ পৰা ৫৬ কিল’মিটাৰ পথ-দূৰত্বত, ২,৬৫৫ মিটাৰ অৱস্থানত মায়’ডিয়া গিৰিপথ ৷ গিৰিপথছোৱাত হৈ থকা তুষাৰপাতে ৰ’য়িঙৰ বতৰ আৰু পৰিৱেশৰ ওপৰত প্ৰভাৱ পেলাইছে ৷ ঠাণ্ডা অৱশ্যে সহ্য কৰিব পৰা বিধৰ ৷ আকাশত বেলিটোৱে সংগ্ৰাম কৰি আছে ডাৱৰ ফালিবলৈ ৷ সফল হ’ব পৰা নাই ৷ সম্ভাৱনা কম যেনহে লাগিছে মোৰ ৷ বৰষুণহে আহে নেকি ! মুখে মুখে এটাই কথা শুনা পাইছোঁ… ওপৰত এইকেইদিন অধিক মাত্ৰাত বৰফ পৰিছে হেনো ৷

চাহ-পুৰী ক’ত পাওঁ ? তাৰে সন্ধানত চকু মাৰি আছোঁ ৷ মিমুৰ মেনেজাৰ দেবেন সৰকাৰে ‘হাইৱে’টো পাৰ হ’লেই হোটেল দেখা পাব’ বুলিছিল ৷ আহি দেখিলোঁ ভাত, পৰঠাৰ হোটেলহেচোন বেছি ৷ মই বিচাৰিছোঁ পুৰী ৷ ফুটপাথতে ৰৈ কথা পাতি থকা অনা-অৰুণাচলী শ্ৰমিকদ্বয়ক সুধিলোঁ, ‘পুৰী কাঁহা মিলেগা ভাই ?’ ‘আপ চব্‌জি মাৰ্কেট কা অন্দৰ চলা যায়িএ ৷ ৱাহাঁ গৰম গৰম মিল যায়েগা ৷’ তাৰে এজনে খুব উৎসাহেৰে কৈ উঠিল ৷ কোনফালেদি যাব লাগিব তাকো দেখুৱাই দিলে ৷ সাজ-পাৰলৈ চাই মোক বাহিৰৰ পৰা অহা মানুহ বুলি ধৰিব পাৰিছে যেন লাগিল ৷

অৰুণাচল প্ৰদেশৰ ডিবাং ভেলী আৰু ল’ৱাৰ ডিবাং ভেলী জিলা দুখনৰ মাজত ৰ’য়িঙেই হৈছে মুখ্য ব্যৱসায়িক কেন্দ্ৰস্থল ৷ ইয়াত বজাৰ-সমাৰ, হোটেল, গে’ষ্ট হাউচ, চাৰ্কিট হাউচ, টুৰিষ্ট লজ, ৰিজ’ৰ্ট, শিক্ষানুষ্ঠান, বেংক, হস্পিতাল, হেলিপেড, ৰেডিঅ’ চেণ্টাৰ, ব’টানিকেল গাৰ্ডেন, চিলড্ৰেন পাৰ্ক ইত্যাদি আছে ৷ গুৱাহাটী, তিনিচুকীয়া, ইটানগৰ, পাচিঘাট, তেজু, আনিনি আদিলৈ বিভিন্ন ট্ৰেভেল এজেন্সিৰ পৰা নিয়মিত গাড়ী চলে ৷ চাল্লি লে’ক, মেহাও বন্যপ্ৰাণী অভয়াৰণ্য, মেহাও লে’ক, মায়’ডিয়া মাউণ্টেইন পাছ আদি চাবলগীয়া ৷

ৰ’য়িং ইদু মিছিমি বসতিপ্ৰধান এলেকা ৷ পৌৰাণিক কাহিনীৰ ৰুক্মিণী মিছিমি যুৱতী আছিল বুলি তেওঁলোকৰ বিশ্বাস ৷ ইদু মিছিমিৰ বাদে আদি জনগোষ্ঠীয় লোকেও ইয়াত বাস কৰি আছে ৷ ইদুসকলৰ ৰেহ আৰু আদিসকলৰ চ’লুং প্ৰধান উৎসৱ ৷ ক্ৰমে ফেব্ৰুৱাৰী আৰু ছেপ্টেম্বৰ মাহৰ পহিলা দিনটোৰ পৰা পালন কৰা হয় ৷ কেশসজ্জা, পৰম্পৰাগত সাজ, কাপোৰৰ চানেকি আদিত স্থানীয় লোকসকলৰ চিনাকি সহজেই পোৱা যায় ৷

হাইৱে’টো পুনৰবাৰ অতিক্ৰম কৰি অকণমান আগুৱাই গ’লেই শাক-পাচলিৰ বজাৰখন ৷ বজাৰখন খুব পুৱাতে আৰম্ভ হোৱা যেন মোৰ ধাৰণা হ’ল ৷ তাৰ ভিতৰতে বিচাৰি উলিয়াবলৈ সফল হ’লোঁ পুৰীৰ দোকান ৷ দোকান মানে আচলতে ঠিক দোকান বুলিব নোৱাৰি ৷ ব্যৱস্থাটো অস্থায়ীহে ৷ পুৰণা টিনপাতৰ শাৰী শাৰী দোকানঘৰবোৰৰ মাজৰ মুকলি ঠাই এটুকুৰাত তিৰপাল তৰি লগালগিকৈ দুঠাইত দুজনে পুৰী বেলি আছে, ভাজি আছে, গ্ৰাহকক দিও আছে ৷ কাষতে বেঞ্চ দুখনমান ৷ ভিৰ তেনেকৈ নাই ৷ শান্তিৰে বহি লৈ পুৰী-ভাজি, জেলেপি আৰু চাহ খালোঁ ৷ ভাল লাগিল ৷

৫খন পুৰী খাই দিয়াৰ পাছত পেট এতিয়া ফিটফিটীয়া ৷ বজাৰখনত পাক এটা মাৰি ফুটপাথেৰে হোটেললৈ বুলি ঘূৰি আহি আছোঁ ৷ পথৰ দাঁতিত গাড়ী এখনৰ পৰা মানুহ কিছুমান নামিছে ৷ টাটা ম’বাইল গাড়ী ৷ এজন এজনকৈ নামিয়েই আছে, নামিয়েই আছে ৷ আও, ইমানজাক মানুহ নামিছেনে সেইখনৰ পৰা ? কৌতূহল আৰম্ভ হৈ গ’ল ৷ ওচৰ পালোঁহি ৷ দেখোঁ যে পুৰণা ৱিলিজ জীপৰ হুদ লগোৱা ফ্ৰেম এটা টাটা ম’বাইলখনৰ পাছফালে বহুৱাই লৈছে ! ভিতৰত বহাৰ ব্যৱস্থা আছে ৷ দৰজা-খিৰিকীও আছে ৷ কি অদ্ভুত কাৰুকাৰ্য ! থলুৱা চিন্তা-চৰ্চা আৰু প্ৰযুক্তিৰ নমুনা দেখি অকলে অকলে হাঁহিলোঁ অলপমান ৷ পাহাৰত এনেকুৱা মডিফিকেচনবোৰৰ সহায়তে দৈনন্দিন চলি থকা হয় ৷

মিমু পালোঁহি ৷ বাৰাণ্ডাৰ চকী এখনত আৰামছে বহি লৈছোঁ ৷ উদ্দেশ্য চ’ক’ তায়ু ৷ ফোন মাৰিছোঁহে মাৰিছোঁ, নাপাওঁ ৷ এছ.এম.এছ. এটাকে ততাতৈয়াকৈ লিখি এৰি দিলোঁ ৷ Good morning Mr. Tayu. Hope you reached Anini well. I have reached Roing just now. In hotel Mimu. I am anxious to know about my stay at Anini. Please confirm.

তাৰ পাছত চিন্তা কৰিছোঁ, কি কৰোঁ ? পুৰণা বন্ধুকে ফোন কৰা যাওক ৷ কিজানি কিবা লাভ হয়েই ৷ ধৰ্মেনৰ ফোনটো এবাৰতে বাজিল ৷ গম পালোঁ, খুপা এৰি সি বৰ্তমান হাৱাইত ৷ ‘আহি যাবি, মোৰ কোৱাৰ্টাৰ আগতকৈ ডাঙৰ এতিয়া ৷’ মাতিলেই নহয় সি ৷ মই বোলোঁ মই এতিয়া ৰ’য়িঙত ৷ আনিনিলৈ যাবলৈ আহিছোঁ ৷ ‘আনিনি যাবি ? হাইডেল পাৱাৰত মোৰ চিনাকি ইঞ্জিনিয়াৰ আছে ৷’ নাম দুটামান গাই গ’ল ৷ অকণমান আশাৰ ৰেঙণি দেখা পাই মই মোৰ স্থিতি আৰু সমস্যা সম্পৰ্কে জনালোঁ ৷ ‘আনিনিত থকা-মেলাৰ কিবা ব্যৱস্থা হ’ব পাৰে নেকি অ’ ?’ ‘মই খবৰ ল’ম বাৰু’ বুলি সি ফোন কাটিলে ৷ তাৰ পাছৰ পৰা না তাৰ ফোন আহে, না মোৰ ফোন যায় ! সংযোগহীনতাত বিচ্ছিন্ন হৈ পৰিলোঁ দুয়ো বন্ধু ৷ চ’ক’ তায়ুতো আগৰে পৰাই সংযোগবিহীন পৰ্যায়ত আছেই ! কি হ’ব এতিয়া ? সপোন পূৰ্ণ নহ’বগৈ নেকি ? স্বাভাৱিকতে মনটো বৰ অস্থিৰ হৈ পৰিল ৷ ৰূমত সোমাই বিছনাত বাগৰি দিলোঁ ৷ (ক্ৰমশঃ)